Cesare Pavese
مرگ خوآهد آمد با چشمهای تو
خواهد آمد مرگ با چشمهای تو
همین مرگ
که از کله ی سحر تا دستهی شب
ما را همراهی میکند
کر و بیخواب ، ه
مثل یک پشیمانی کهنه یا ادایی کودن
چشمهای تو حرف مفتی خواهند بود
گریهای ساکت
سکوتی که هر صبح می بینیاش
وقتی
تنهای تنها
طرف آینه نزدیک میشوی
آه ای امید ارجمند
آن روز ما هم خواهیم دانست
که همه همه همه زندگی تویی
هیچ و هرگز هم .ه
برای هر کسی مرگ قیافتی دارد
مرگ
با چشمهای تو
خواهد آمد. ه
مثل زدودن لکهای
همین گونه که آینه نشان میدهد
صورت مرده دوباره پیدا میشود
انگار که به صدای لب های خاموش گوش میدهد
ما هم در گرداب فرو خواهیم رفت
ساکت و خاموش ! ه
Verrà la morte e avrà i tuoi occhi
Cesare Pavese
Verrà la morte e avrà i tuoi occhi
questa morte che ci accompagna
dal mattino alla sera, insonne,
sorda, come un vecchio rimorso
o un vizio assurdo. I tuoi occhi
saranno una vana parola,
un grido taciuto, un silenzio.
Così li vedi ogni mattina
quando su te sola ti pieghi
nello specchio. O cara speranza,
quel giorno sapremo anche noi
che sei la vita e sei il nulla
Per tutti la morte ha uno sguardo.
Verrà la morte e avrà i tuoi occhi.
Sarà come smettere un vizio,
come vedere nello specchio
riemergere un viso morto,
come ascoltare un labbro chiuso.
Scenderemo nel gorgo muti.